Przedstawiamy wywiad z Laureatką konkursu Top Woman in Real Estate 2021 w kategorii Personality od the Year. Jest to kategoria specjalna, w której to Rada Programowa wybiera kobietę, która miała największy wpływ na branżę nieruchomości.

1. Krótkie przedstawienie – Imię, nazwisko, obecne stanowisko, krótki opis zakresu obowiązków zawodowych, jak długo pracuje Pani w branży nieruchomości?

Dzień dobry, nazywam się Renata Kinde-Czyż. W branży nieruchomości pracuję od 24 lat. Jestem Prezesem firmy METRO PROPERTIES, zajmującej się Property Management dla centrów handlowych M1 oraz Asset Management dla nieruchomości Makro w Polsce. Zarządzamy prawie milionem metrów kwadratowych powierzchni najmu.

2. Jaką jest Pani osobą, gdyby się miała Pani opisać w 3 słowach…:

Przede wszystkim jestem ciekawska. To sprawia, że interesuję się ludźmi i tematami, również spoza branży. To studnia inspiracji i nowych pomysłów. Dodatkowo jestem konkretna, skuteczna, ponad wszystko ceniąca prawdę i zaufanie.

3. Jak doszła Pani do miejsca, w którym Pani jest obecnie. IIe Pani zawdzięcza się przypadkowi, a ile zaplanowanym działaniom?

Nie jestem pewna, czy istnieje coś takiego jak przypadek w budowaniu kariery. Są raczej okazje, które chwytamy. Ważne jest, aby takich „przypadków” nie przeoczyć. Studiowałam i pracowałam w Norwegii w branży elektronicznej. Po powrocie do Polski, mając 30 lat, stwierdziłam, że jeżeli chcę coś osiągnąć w życiu zawodowym, to mam jakieś dwa lata na zdobycie stanowiska dyrektorskiego. Wtedy nie miałam nawet doświadczenia na stanowisku kierowniczym. Z wykształcenia byłam filologiem angielskim i miałam w planach rozpoczęcie studiów MBA. Dwa dni później usłyszałam w radio, że norweska firma poszukuje przyszłego dyrektora Trójmiejskiego centrum handlowego KLIF. Naturalnie stwierdziłam, że to moja okazja. Dyrektor! Dostałam tę pozycję. I tak oto zaczęła się moja kariera w zarządzaniu nieruchomościami. Tutaj przypadkiem, lub raczej okazją, była tylko branża. Pokochałam tę pracę od pierwszego wejrzenia, stała się moim hobby i pasją. Dzisiaj nie potrafię sobie wyobrazić żadnej innej, w której czułabym się tak dobrze.

4. Jakie posiada Pani talenty, które Pani zdaniem pomogły Pani dojść w to miejsce, w którym się Pani obecnie znajduje?

Odpowiadając na to pytanie, posłużę się słowami innych, którzy gdzieś tam wypowiadali się na mój temat. Według mojej rodziny mam niezdiagnozowane ADHD i ciekawość, które sprawiają, że nie mogę zaznać spokoju. Ciągle czegoś szukam i chcę ulepszać. Nie przeszkadza mi nawet konieczność włożenia dużego wysiłku w jakiś projekt, bo wizja lepszej rzeczywistości, do której dążę, jest jak afrodyzjak. Gdy już mam wizję tej lepszej przyszłości, to zarażam nią innych w zespole, chcąc, byśmy ją tak samo rozumieli i pragnęli tego samego. Jeśli ze wspólnych rozmów wyniknie, że trzeba coś zmodyfikować – tym lepiej, bo wizja staje się wkrótce rzeczywistością. Bardzo sobie cenię uwagi mojego zespołu, który starannie dobierałam. Uwielbiam pracować z fachowcami i ekspertami, którzy zawsze i ze wszystkim mogą do mnie przyjść, nawet jeśli się ze mną w danym temacie nie zgadzają. To również bardzo cenię, bo dzięki temu tworzymy razem lepsze rozwiązania, uwzględniamy więcej perspektyw. Panuje u nas merytokracja. Szanujemy i cenimy kompetencje, bez względu na płeć czy wiek.

Uwielbiam się uczyć nowych rzeczy, całkiem niedawno skończyłam studia podyplomowe Service Design, oparte na metodologii design thinking. Mieszkam w Warszawie, a studia były na SWPS w Poznaniu. Każdy co drugi weekend zajęty był od świtu do nocy. Byłam zmęczona, ale też szczęśliwa, bo odkryłam inny sposób postrzegania i zorientowania na klienta. Dla mnie był to przewrót kopernikański.

Podsumowując, myślę, że najważniejsze cechy/talenty to ciekawość, chęć uczenia się i szacunek dla innych.

5. Co, według Pani, najbardziej liczy się w rozwoju kariery zawodowej – twarda wiedza czy umiejętności miękkie? A może jeszcze coś innego?

Ja stawiam na inteligencję emocjonalną oraz pracę w branży, do której ma się predyspozycje. Co z tego, że w taki czy inny sposób zbudujemy karierę w branży, której do końca nie czujemy? Możemy wtedy tylko osiągnąć  np. bycie  najsłabszą wśród dyrektorów, prezesów, kierowników, etc. Jeśli pracujemy w branży, która jest naszą pasją, kariera sama się zbuduje. Pasja sprawia, że człowiek staje się artystą, znajduje nieszablonowe rozwiązania, chodzi do pracy zadowolony i jest ciągle wewnętrznie zmotywowany. Podąża za marzeniem. Jak tu nie awansować takiej osoby? Dla takich osób zawsze jest miejsce i rozwój kariery w najlepszych organizacjach.

6.  Jakie wyznaje Pani wartości, co jest dla Pani ważne? Jakie są wartości, które zawsze zwyciężają?

Uczciwość i szczerość. To nie zawsze jest łatwe, czasami trzeba się przyznać do tego, że czegoś się nie wie lub że popełniło się błąd. Dodatkowo etyka, życzliwość, zrozumienie i pokora. Pokora dla mnie oznacza, że z zainteresowaniem wysłuchuję zdania innych i zdaję sobie sprawę z tego, że nie wszystko wiem i nie wszystko umiem. Niech każdy robi to, co umie najlepiej.

7.  Jaką radę dałaby Pani sobie sprzed 10-ciu lat?

Doradziłabym sobie więcej równowagi między pracą a życiem prywatnym i trochę więcej relaksu i czasu na rozrywkę.

8. Bycie kobietą, która umie poza pracą znaleźć czas dla siebie lub rodziny, to niełatwe zadanie. Jak sobie radzić z godzeniem wielu ról stawianych przed kobietą w dzisiejszych czasach? Czy podzieli się Pani z nami swoją receptą/sposobem na pogodzenie tych ról? A może wcale nie trzeba godzić ról, tylko całkowicie poświęcić się karierze?

Nawet nie potrafię sobie wyobrazić, że można całkowicie poświęcić się karierze. To chyba niezdrowo, zwłaszcza długookresowo. Zdecydowanie trzeba szukać równowagi między życiem zawodowym a osobistym. Czy jest recepta? Każdy musi ją znaleźć dla siebie.

Ja zupełnie nie wierzę w „okładkowe Panie Prezeski”, które twierdzą, że mają czas na niezliczone zajęcia dodatkowe oprócz pracy,  szczęśliwych mężów i dzieci. Proszę spróbować wyobrazić sobie taki dzień: jeśli dodamy jakiekolwiek zajęcia dodatkowe po pracy, to nie ma już czasu dla rodziny. Oczywiście mam na myśli czas, który się liczy, bez pośpiechu, bez skupiania się tylko na najważniejszych rzeczach. Czy jest czas, żeby się razem ponudzić? To najlepszy test. Dlatego takie okładkowe prezeski i prezesi to amerykański mit. Faktem natomiast  jest to, że coraz więcej dzieci i dorosłych ląduje na kozetce u psychologa, bo są samotni.

Dlatego owszem, tak – trzeba szukać równowagi. Na szczęście coraz więcej małżeństw opartych jest na partnerstwie. Coraz więcej mężczyzn też nie ma problemu z tym, by przejmować role tradycyjnie przypisane kobietom – skoro kobieta ma większe szanse na karierę i lepiej zarabia, to może to ona właśnie powinna ją robić, oczywiście z zachowaniem umiaru. Myślę, że zawsze warto po prostu pamiętać, że pracujemy po to, aby żyć, a nie żyjemy po to, aby pracować.

9. Co pomaga Pani utrzymać zapał twórczy, skąd Pani czerpie wenę/natchnienie do nowych działań? A może jest w Pani życiu ktoś, kto Panią mocno inspiruje? Może nam Pani o tym opowiedzieć?

Tak jak wcześniej wspomniałam, jestem ciekawska. Inspiracje zaczerpuję również z innych branż albo z przykładów, czy to odnośnie zarządzania czy to różnych rozwiązań, o których gdzieś przeczytam albo ktoś mi opowie. Ciekawi mnie świat i ludzie. Każdy ma coś ciekawego do powiedzenia, trzeba tylko mieć cierpliwość i nauczyć się słuchać. No i do tego jest literatura science fiction i fantasy, w której się rozczytuję i snuję wyobrażenia na temat przyszłości. Inspirują mnie również moje dzieci, to One są dla mnie przewodnikami po dzisiejszym świecie.

10. Czy wspiera Pani kobiety? Jeżeli tak, to proszę zdradzić nam dlaczego i w jaki sposób?

Lepiej rozumiem kobiety i czasami jestem trochę bardziej elastyczna, jak pojawiają się wyzwania rodzinne. Chętnie też im doradzam. Jednak mimo całej sympatii i zrozumienia nie faworyzuję ich, bo to byłoby moim zdaniem nieuczciwe.

11. Wśród wielu sukcesów zapewne pojawiła się kiedyś jakaś porażka. Czy mogłaby Pani podać przykład trudnej sytuacji i jak Pani z niej wybrnęła?

Porażka, czyli nauczka. Jeśli muszę pożegnać się z  pracownikiem, którego obdarzałam całkowitym zaufaniem, to traktuję to jako swoją porażkę. Zastanawiam się wtedy zawsze, czy i gdzie mogłam popełnić błąd, czy można było uniknąć tej sytuacji i jaka płynie z tego nauka.

Mimo to i tak nie tracę wiary w ludzi i każdemu daję na początku całkowity kredyt zaufania.

12. Stres jest częścią naszego życia, ale tylko dobrze zarządzany ma pozytywne skutki. Jak Pani radzi sobie ze stresem? Czy podzieli się Pani swoimi metodami?

Po skończeniu pracy odcinam się mentalnie od problemów i szukam relaksu na łonie rodziny, czytam, wychodzę na długi spacer z psem.

13. Jak Pani uważa, jakich liderów potrzebuje szybko zmieniający się świat? Jakie wartości, cechy charakteru i działania pozwolą, w tym szybko zmieniającym się świecie, na bycie liderem/liderką zespołów.

Elastyczny i otwarty umysł to cecha lidera przyszłości. To człowiek, który chce zmienić świat na lepszy dla dobra wszystkich bez względu na płeć, wiek, rasę, orientację i przekonania religijne. To po prostu Ziemianin.

14. Jak to jest być Top Woman in Real Estate? Co Pani dał udział w konkursie? Czy spotkała się Pani ze słowami uznania, jako uczestniczka konkursu? Czy taki tytuł coś zmienia w życiu osobistym lub zawodowym?

Ten tytuł sprawił mi przeogromną radość. Nigdy nie przypuszczałam, że aż tyle osób będzie mi gratulować tego tytułu. Jestem bardzo dumna z tego wyróżnienia.

15. Podsumowując, co poradziłaby Pani naszym czytelniczkom – biznesu, zarówno tym zaczynającym pracę w branży nieruchomości jak i tym, które mają w niej już duże doświadczenie?

Żeby były sobą i w siebie wierzyły. Kobiecy punkt widzenia jest nieodzowny w każdej branży i w każdym aspekcie naszego życia.